จำนองที่ดินคือความสนใจในที่ดินที่สร้างขึ้นโดยการทำสัญญาไม่เงินกู้ แม้ว่าข้อตกลงการจำนองที่ดินเกือบทั้งหมดจะมีคำสัญญาว่าจะชำระหนี้ แต่การจำนองไม่ใช่หนี้โดยตัวมันเอง สามารถมีลักษณะที่ดีขึ้นเป็นหลักฐานของหนี้ ที่สำคัญกว่าการจำนองคือการถ่ายโอนความสนใจทางกฎหมายหรือธรรมในแผ่นดินในสภาพไซน์ใฐานะที่ไม่ใช่ว่าดอกเบี้ยจะคืนเมื่อทำสัญญาจำนองตามเงื่อนไข สัญญาจำนองมักจะโอนดอกเบี้ยในที่ดินของผู้กู้ให้กับผู้ให้กู้ อย่างไรก็ตาม การโอนมีเงื่อนไขที่แนบมาด้วย: หากผู้ยืมปฏิบัติตามภาระผูกพันตามสัญญาจำนอง การโอนจะกลายเป็นโมฆะ
ต่อไปนี้เป็นการวิเคราะห์ข้อที่มีอยู่ในสัญญาจำนองที่ดิน
อย่างไรก็ตาม ควรเน้นว่าการใช้ถ้อยคำแตกต่างกันไปในแต่ละสัญญา และประเภทของประโยคจะเปลี่ยนเพื่อให้สอดคล้องกับประเภทของหลักทรัพย์ที่จำนองโดยเฉพาะ เมื่อผู้จำนองปฏิบัติตามภาระผูกพันตามสัญญาแล้ว การจำนองจะเป็นโมฆะและผู้รับจำนองจะต้องโอนผลประโยชน์ทางกฎหมายให้แก่ผู้จำนองอีกครั้ง พันธสัญญาทั้งหมดที่ทำโดยผู้จำนองจะมีผลผูกพันกับเขา ทายาท ผู้ดำเนินการ และผู้บริหารของเขา
อันเป็นกรณีนี้ไม่ว่าประโยชน์โดยชอบด้วยกฎหมายของผู้รับจำนองที่ดิน หรือโดยทายาท ผู้บังคับบัญชา ผู้บริหาร หรือผู้รับโอนของผู้รับจำนอง คำสัญญาตามสัญญาที่ทำโดยผู้ยืมเป็นพันธสัญญาส่วนตัวของเขา ด้วยเหตุนี้จึงไม่ได้ดำเนินการกับที่ดินเพื่อให้ผู้ให้กู้สามารถฟ้องผู้ยืมตามพันธสัญญาส่วนตัวของเขาได้แม้ในกรณีที่ผู้ยืมได้ขายดอกเบี้ยในที่ดินให้กับบุคคลอื่นที่ถือว่าการจำนอง ในทางปฏิบัติหมายความว่าจนกว่าสัญญาจำนองเดิมจะมีผลบังคับ ผู้จำนองเดิมต้องรับผิดเสมอโดยมีผลบังคับและมีผลบังคับ ผู้จำนองยืนยันและค้ำประกันว่าเขาเป็นเจ้าของในค่าธรรมเนียมที่เรียบง่าย